wrapper

Навидҳои рӯз

МАЪРАКАИ НИҲОЛШИНОНӢ ДАР НОҲИЯИ ШУҒНОН

     Дар доираи иқдоми ҳифзи муҳити зист ва ободкорию созандагӣ, ҳайати Институти илмҳои гуманитарии ба номи академик Баҳодур Искандаров дар ҳамкорӣ бо дигар муассисаҳо ва ташкилотҳо дар маъракаи ниҳолшинонӣ дар ноҳияи Шуғнон, деҳаи Шитами Ҷамоати деҳоти Вер фаъолона ширкат варзид. Ин иқдом дар партави сиёсати созанда ва табиатпарваронаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон роҳандозӣ гардид, ки ҳадафи асосии он сарсабзгардонии минтақа ва таҳкими омили экологӣ мебошад.
     Дар ҷараёни чорабинӣ, дар масоҳати васеи 12 гектар, зиёда аз 15 ҳазор дарахтони мевадиҳанда шинонда шуд. Ин кор бо иштироки фаъолонаи сокинон, омӯзгорон, кормандони муассисаҳои илмӣ ва роҳбарияти вилоят, аз ҷумла Раиси Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон муҳтарам Мирзонабот Алишер Худобердӣ, баргузор гардид. Ҳамаи иштирокчиён бо ҳисси баланди масъулият ва садоқат ба табиат саҳми арзандаи худро гузоштанд.
     Шинондани дарахтон на танҳо як амали рамзӣ, балки як иқдоми стратегӣ дар самти беҳбуди муҳити зист ва таъмини рушди устувори деҳот арзёбӣ мегардад. Бо шинондани дарахтони мевадиҳанда заминаи муҳими иқтисодӣ ва иҷтимоӣ барои ояндагони ноҳия гузошта шуд, ки дар баробари ободонии муҳит, боз дастгирии фаъолияти хоҷагидорӣ ва рушди бахши аграрӣ хоҳад буд.
     Иштироки муассисаҳои илмӣ дар чунин чорабиниҳо далели возеҳи ҳамбастагии илм ва амал дар таҳкими фарҳанги табиатпарварӣ ва масъулияти иҷтимоӣ мебошад. Ин ташаббус на танҳо ба сабзгардонии муҳити атроф, балки ба баланд бардоштани маърифати экологии аҳолӣ, бахусус ҷавонон, мусоидат хоҳад кард.
     Интизор меравад, ки ниҳолҳои шинондашуда дар ояндаи наздик самари худро диҳанд ва симои деҳаи Шитамро боз ҳам зеботару ободтар гардонанд. Бо ташаббуси роҳбарияти вилоят ва дастгирии аҳолӣ чунин маъракаҳо минбаъд низ идома хоҳанд ёфт ва теъдоди боғҳои мевадиҳанда дар Шуғнон ва дигар минтақаҳои Бадахшон афзоиш хоҳад ёфт.
     Институти илмҳои гуманитарии ба номи академик Баҳодур Искандаров и АМИТ, ҳамчун як муассисаи илмӣ ва иҷтимоӣ, минбаъд низ омода аст дар татбиқи ташаббусҳои сабзу созанда, ки ба ободонии Ватани маҳбубамон равона шудаанд, саҳми фаъол гузорад. Бовар дорем, ки бо талошҳои муштарак мо метавонем муҳити зисти худро муҳофизат ва барои наслҳои оянда фазои сабзтар ва зеботар ба мерос гузорем.
Муфассал ...

ТАБРИКОТИ САМИМИИ ҲАЙАТИ КОРМАНДОН БА МУНОСИБАТИ ЗОДРӮЗИ МУДИРИ ШӮЪБАИ ТАДҚИҚОТИ ИҶТИМОИЮ ИҚТИСОДИИ БАХШИ БАДАХШОН — ЗАМИРА ИСКАНДАРШОЕВА

ТАБРИКОТИ САМИМИИ ҲАЙАТИ КОРМАНДОН
БА МУНОСИБАТИ ЗОДРӮЗИ МУДИРИ ШӮЪБАИ ТАДҚИҚОТИ ИҶТИМОИЮ ИҚТИСОДИИ БАХШИ БАДАХШОН — ЗАМИРА ИСКАНДАРШОЕВА
 
    Имрӯз зодрӯзи шахсияти барҷаста ва роҳбари варзида, зани бофазлу хирадманд — муҳтарам Замира Искандаршоева мебошад. Мо, ҳайати кормандони Институти илмҳои гуманитарии ба номи академик Баҳодур Искандаров, ин санаи муҳими зиндагиро ба Шумо бо камоли эҳтиром ва самимият табрик мегӯем.
     Шумо на танҳо роҳбари масъулиятшинос ва кордон, балки инсоне ҳастед бо ҷаҳонбинии васеъ, қалби гарму ниятҳои нек. Дар зери корбарии Шумо шуъба ба дастовардҳои назаррас ва муҳими илмӣ ноил гардид, ки маҳсули заҳмат ва талоши шабонарӯзии Шумо мебошад.
     Бо рӯҳияи созандагӣ, муоширати ширин ва хислати олиму фарохнигаратон, муҳити кориро ҳамеша созгор ва рӯшан нигоҳ медоред. Ҳар сухани Шумо муҳаббат меорад, ҳар роҳнамоиатон сабақи зиндагист, ва ҳар лаҳзаи кор кардан бо Шумо илҳомбахш мебошад.
     Дониш ва таҷрибаи ғании Шумо дар таҳқиқоти илмии иҷтимоиву иқтисодӣ, инчунин диди таҳлилӣ ва масъулиятшиносии баландатон барои ҳамкорон ва насли ҷавон намунаи ибрат аст. Шумо ҳамеша пешсаф ва ташаббускор ҳастед ва бо вуҷуди серкорӣ — дилгарму дастгири ҳамкорон мемонед.
     Дар ин рӯзи муборак, ба Шумо саломатии комил, рӯзгори обод, шодиву нишоти дил, дастовардҳои нав дар илму зиндагӣ ва эҳтироми ҳамешагии ҳамкорону шогирдонро орзу дорем. Бигзор ҳар субҳ бо табассум оғоз ёбад ва ҳар шом бо қаноатмандӣ анҷом ёбад.
    Бо самимияти хоса ва эҳтироми беандоза, мо — ҳайати кормандони институт, ба Шумо зодрӯзатонро муборакбод гуфта, барои тамоми заҳматҳо, дастгириҳо ва роҳнамоии хирадмандонаатон изҳори сипос мекунем.
 Зодрӯз муборак, Замира Искандаршоева!
Бо арзи эҳтиром — кормандони Институти
илмҳои гуманитарии ба номи академик
Баҳодур Искандарови АМИТ
Муфассал ...

ДИФОЪИ РИСОЛАИ НОМЗАДИИ ШАКАРМАМАДОВ ОРИФ НИСОРМАМАДОВИЧ

     Раёсат ва ҳайати кормандони Институти илмҳои гуманитарии ба номи Б. Искандарови Академияи миллии илмҳои Тоҷикистон бо эҳтиром ва самимияти хоса Шакармамадов Ориф Нисормамадовичро ба муносибати бо муваффақият дифоъ намудани рисолаи номзадиаш таҳти унвони «Вижагиҳои жанри ривоят ва тафовути он аз дигар жанрҳои насри шифоњӣ» самимона табрику таҳният менамоянд.
     Рисолаи илмии Шакармамадов Ориф Нисормамадович тадқиқоти арзишманд ва амиқи назариявӣ-амалӣ буда, дар асоси омӯзиш ва таҳлили маводи фаровони фолклорӣ ва адабӣ ва ҳамчунин дар асоси таҷрибаҳои эмпирикӣ анҷом дода шудааст. Ҳайати кормандони Институт боварии комил доранд, ки ин рисолаи илмӣ саҳми намоёнеро дар рушди фолклоршиносӣ ва адабиётшиносии миллӣ мегузорад ва ба ҳайси дастоварди муҳимми илмии муаллиф эътироф хоҳад гашт.
    Бо дифои рисолаи мазкур, Шакармамадов Ориф Нисормамадович на танҳо сатҳи баланди донишу маҳорати илмии худро исбот намуд, балки ҳамчун вориси арзандаи падари бузургвораш Шакармамадов Нисормамад, олими барҷаста ва профессори маъруфи соҳаи фолклоршиносии тоҷик низ шинохта шуд. Шакармамадов Нисормамад бо тадқиқотҳои илмии худ дар омӯзиши фолклори Бадахшон, ҷамъоварӣ ва таҳлили маводи бойи фолклорӣ ва интишори як қатор китобу монографияҳои муҳим дар пешрафти илми тоҷик саҳми бузург гузоштаанд.
     Институти илмҳои гуманитарии ба номи Б. Искандарови АМИТ, ки Шакармамадов Ориф дар шуъбаи фолклор ва адабиёти он фаъолият менамояд, ба қобилияти илмию таҳқиқотии ӯ итминони комил дошта, умедвор аст, ки ӯ дар оянда низ мисли падари маъруфаш дар пешрафт ва рушди илми адабиётшиносӣ ва фолклоршиносии тоҷик саҳми назаррас хоҳад гузошт.
    Ҳайати кормандони Институт бо самимияти комил бори дигар Шакармамадов Ориф Нисормамадовичро бо ин рӯйдоди фархундаи илмӣ табрик намуда, ба ӯ дар роҳи фатҳи қуллаҳои баландтарини илмӣ ва тарбияи насли ҷавони пажуҳишгар муваффақиятҳои рўзафзунро таманно менамоянд. Ба ӯ саломатӣ, хушбахтӣ ва комёбиҳои бештари эҷодию илмиро орзу дорем.
 
Ҳайати кормандони
Институти илмҳои гуманитарии
ба номи Б. Искандарови АМИТ
Муфассал ...

КО ДНЮ СТОЛИЦЫ ТАДЖИКИСТАНА

КО ДНЮ СТОЛИЦЫ ТАДЖИКИСТАНА
 
     Душанбе - симфония гор и городских аллей
Душанбе - город, в котором сплетаются древние традиции и современные амбиции, создавая неповторимый колорит столицы Таджикистана. Расположенный в долине реки Варзоб у подножия величественных гор, он олицетворяет собой одновременно и начало пути, и место, куда устремляются мечты и надежды многих поколений.
     Исторически территория нынешнего Душанбе служила перевалочным пунктом на Великом Шелковом пути: караваны, продвигаясь из Средней Азии к Каспию, останавливались здесь, чтобы отдохнуть в тени платанов и тополей. Название «Душанбе» (понедельник) связано с традицией шумных воскресных и понедельничных базаров, которые веками были центром торговли и общения. К началу XX века здесь уже возникло небольшое поселение, получившее статус уездного центра, а с установлением советской власти в 1924 году Душанбе было провозглашено столицей Таджикской АССР.
     В советский период город пережил стремительную трансформацию: на месте скромных одноэтажных домов выросли широкие проспекты, панельные жилые кварталы и внушительные административные здания. Появились классические образцы сталинской и бруталистской архитектуры — Дом Правительства, здание Академии наук, Театр оперы и балета. В 1960–70е годы Душанбе получили звание «городсад»: здесь разбили сады и парки, высадили десятки тысяч деревьев, создали крупнейший в Центральной Азии Ботанический сад. Такой ландшафтный подход не только улучшал экологию, но и подчёркивал особую гармонию человека и природы, присущую культурному коду Таджикистана.
     С обретением независимости в 1991 году Душанбе стал символом новой эпохи. Стремясь соединить советское наследие с национальными традициями, город начал активно обновляться: появились монументы «Истиқлол» и «Дустӣ», посвящённые свободе и дружбе народов, парк Рудаки - в честь великого персидского поэта, Национальный музей Таджикистана, где представлены древние артефакты от эпохи Хорезма до Саманидов. Ярким примером синтеза прошлого и будущего стал комплекс «Кохи Наврӯз» - место для встреч, выставок и концертов, в котором современный дизайн соседствует с элементами классической восточной резьбы и орнамента.
     В XXI веке Душанбе продолжает своё движение вперёд, оставаясь одновременно и уютным, и динамичным городом. Широкие бульвары - Исмоили Сомони, Рудаки, Шамсиддина Шохина - обрели новые тротуары, современное освещение и велодорожки. В столице появляются первые высотные здания с зеркальными фасадами, новые бизнесцентры и торговые галереи, при этом сохранены исторические кварталы, где попрежнему слышен гул уличных базаров и запах свежих лепёшек из тандыра.
     Большое внимание уделяется развитию городской инфраструктуры: реконструируются дороги, строятся новые мосты через Варзоб и ДушанбеЧимганское шоссе, совершенствуется система общественного транспорта - автобусы и маршрутки заменяются современными низкопольными автобусами, внедряются электронные системы оплаты проезда. В планах - создание лёгкого метро и развитие экологичных трамвайных линий, что позволит снизить нагрузку на улицы и улучшить качество воздуха.
Неотъемлемой частью облика Душанбе являются его парки и скверы. Парк «Наврӯз» с фонтанами и аллеями, усаженными розами, приглашает жителей на вечерние прогулки, в Дендропарке проходят выставки редких растений, а вдоль реки Варзоб устроены уютные набережные с кафе и детскими площадками. Особую гордость вызывает обновлённый Ботанический сад: здесь открыты современные оранжереи с экзотическими видами и «зеленый амфитеатр» для лекций и концертов под открытым небом.
Культурная жизнь Душанбе бьёт ключом: в Национальной филармонии проходят концерты классической и народной музыки, в Кохи Борбад — фестивали современной танцевальной культуры, а в Центре современного искусства - выставки молодых художников и мультимедийные проекты. Город принимает международные конференции, спортивные соревнования, здесь побывали многие известные артисты и учёные, что подчеркивает его растущий статус как центра культуры и образования.
     Сегодня Душанбе - это город возможностей и вдохновения. Молодёжь стремится учиться в местных вузах и отправляться на стажировки за границу, чтобы потом вернуться и внести свой вклад в развитие родного города. Здесь появляются стартапы в ITсекторе, открываются коворкинги и инкубаторы, реализуются проекты по цифровизации городской среды: «умные» остановки, система мониторинга трафика, онлайнприложения для туристов.
     Но главное, что делает Душанбе поистине уникальным, - это его люди. Гостеприимные, открытые, гордящиеся своей историей и вместе с тем устремлённые в будущее, они создают неповторимый дух столицы. В каждом дворе слышится смех детей, на улицах - музыка, а в домах - ароматы национальных блюд, которые собирают семью за общим столом.
     Душанбе - город, в котором прошлое встречается с будущим, где старинные легенды соседствуют с амбициозными планами, а природа и урбанистика гармонично дополняют друг друга. Он попрежнему остаётся «городомсадом» и «городом понедельника», привлекая к себе тех, кто ищет вдохновения, знаний и тёплого гостеприимства. Именно в этом сочетании вечных ценностей и современных перспектив проявляется вся красота и сила Душанбе - столицы, в которую влюбляешься раз и навсегда.
Муфассал ...