МИРЗОЕВ Шоҳназар- номзади илмҳои филологӣ,
ходими пешбари илмии шуъбаи забонҳои помирии
Институти илмҳои гуманитарии ба номи Б. Искандарови АМИТ
Андешае оиди мулоқоти Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, Эмомалӣ Раҳмон бо кормандони илм ва маориф.
30 майи соли ҷорӣ мулоқоти Пешвои миллат, Асосгузори Сулху Вахдат, Президенти Чумхурии Точикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо кормандони илм ва маориф баргузор гардид.
Илм ва маориф ду мафҳуме ҳастанд, ки бо ҳам зич алоқаманд буда, бе ҳамдигар арзи вучуд надоранд. Онҳо ҳамдигарро пурра месозанд. Чи қадаре ки илм дар сатҳи баланд қарор дошта бошад, ҳамон қадари дигар сатҳи маориф баланд мешавад.
Ба ин ду соҳа аз рӯзи соҳибистиқлол эълон гардидани Ҷумҳурии Тоҷикистон диққати махсус дода мешавад. Зиёд шудани шумораи мактабҳои миёна, донишгоҳҳои олӣ ва институтҳои тадқиқотӣ, баланд шудани маоши кормандони ин соҳа, исботи ин амаланд.
Дар бораи маориф ва саҳми он дар пешбурди ҷомеа ҳакими қадими Хитой Канфусий чунин гуфтааст: “ агар хоҳи баъди як сол ҳосил гири, шолӣ бикор; ва агар хоҳи баъди даҳ сол ҳосил гири, дарахт бинишон; ва агар хоҳи баъди сад сол ҳосил гири, кӯдаконро таълим биёмуз”. Гапҳои илоҳӣ ҳастанд. Сатҳи баланди иқтисодиёти Хитойи имрӯза исботи фикриҳои ин оқил мебошанд.
Халки тоҷик аз давраҳои қадим боз соҳиби илму маърифат аст ва шахсони алоҳидаи он то кунун дар илм мақоми намоён доранд ва аз тарафи илми ҳозираи дунё эътироф мешаванд.
Дар шароити ҳозира пешрафти иқтисодии ҷомеа бе пешрафти илм ғайриимкон аст. Барои ҳамин ҳам, бояд кӯшиш ба харҷ дод то суханро бо амал оро диҳем, на ин ки амалро бо сухан.
Агар, миқдоран шумораи мактабҳо, донишгоҳҳо ва институтҳои тадқиқоти зиёд шуда бошанд, сифати кори онҳо ҳам бояд талаботи ҷомеаи ҳозираро қонеъ гардонда тавонад. Ба ин хотир, мо кормандони илм бояд илмро бо тачриба чунон пайваст намоем, ки он сабабгори асосии пешрафти иқтисодии мамлакат гардад.
Дуруст гуфтаанд: Илмат ба амал чу ёр гардад,
Қадре ту яке ҳазор гардад.