Иди Қурбон, ки бо арзишҳои имонӣ, ихлосу итоат, қурбониву саховатмандӣ пайванд дорад, дар замири ҳар як мусулмони ҳақиқӣ рамзи фидокорӣ, бахшиш, меҳрубонӣ ва тақвиятбахши якпорчагии умумибашарӣ мебошад. Ин рӯз барои мо на танҳо як иди мазҳабӣ, балки шоҳсутуни ваҳдату эҳсоси масъулият дар назди ҷомеа ва Худованди мутаол аст.

     Бо такя ба арзишҳои динӣ ва маънавии Иди Қурбон, мо – аҳли илму маориф, беш аз ҳар вақти дигар, бояд барои таҳкими ахлоқи ҳамида, бедорсозии виҷдон ва боло бурдани сатҳи худогоҳии шаҳрвандӣ саҳмгузор бошем. Зеро ин ид дар баробари қурбонии ҳайвон, рамзи қурбонии нафс, хоҳишҳои манфӣ ва хислатҳои ношоиста низ мебошад.

     Институт бо камоли ихлос таъкид менамояд, ки омӯзиши илму маърифат, адолат, таҳаммул, ваҳдат ва эҳтироми арзишҳои динӣ дар ҳама давру замон аз аҳамияти аввалиндараҷа бархурдор мебошад. Дар партави ин иди муборак, моро месазад, ки на танҳо бо покизагии зоҳир, балки бо нафси таҳзибшуда, дилу нияти соф ва ормони созанда зиндагӣ намоем.

     Иди Қурбон, аз ҷумла, фароҳамовари фазои меҳру муҳаббат, бахшиш ва ҳамдардӣ миёни хонаводаҳо, ҳамсояҳо ва тамоми аҳли ҷомеа аст. Ин рӯз имконест, то ихтилофҳоро бартараф намуда, дидори калонсолон, аёдати беморон ва дастгирии ятимону ниёзмандонро фаромӯш накунем.

     Мо бо ифтихор иброз медорем, ки Иди Қурбон дар фазои сулҳу суботи Тоҷикистони соҳибистиқлол таҷлил мегардад. Ин имкониятест, ки бо сарҷамъӣ ва ризоияти миллӣ ба сӯи пешрафт ва шукуфоии ҷомеаи хеш талош намоем. Меҳвари ҳамаи дастовардҳо ва ваҳдати мо илму фарҳанг ва маърифат аст, ки бояд дар меҳвари ҳар як фаъолият қарор гирад. 

      Институти илмҳои гуманитарии ба номи академик Б. Искандаров ба ҳамаи ҳамкорон, омӯзгорон, муҳаққиқон, донишҷӯён ва дӯстдорони илму маърифат, Иди мубораки Қурбонро бо эҳтироми баланд ва самимияти фаровон шодбош гуфта, барояшон сиҳатии комил, бахту саодат, умри дароз ва комёбиҳои илмиву эҷодиро орзу менамояд.

      Бигзор, рӯҳи ин иди муқаддас – Иди Қурбон, дар ҳама гуна андешаву кирдори мо инъикос ёфта, моро ба якдигар наздиктар созад ва бо фазои меҳру муҳаббат ва садоқат мунаввар гардонад. Худованд ин идро барои ҳар хонадон, сарчашмаи файзу баракат ва рушду нумӯи ахлоқӣ гардонад!