Шумо яке аз чеҳраҳои маъруфи фарҳангӣ, рӯзноманигори барҷаста, адиби нотакрор ва муҳаққиқи шуҳратманд ҳастед, ки бо хидматҳои софдилонаву садоқатмандонаатон дар рушди илм, таърих, адабиёт ва журналистикаи тоҷик саҳми муассир гузоштаед. Бо вуҷуди роҳи пурмасъулият ва душвори интихобкардаатон, ҳамеша бо нерӯ, ирода ва хештаншиносии миллӣ қадам ниҳода, ба насли ҷавон намунаи ибрат ва марди андеша ва амал гаштаед.

      Аз саҳфаҳои аввалини рӯзноманигорӣ дар “Бадахшони советӣ” то таъсиси расонаҳои муосири “Помир-Медиа”, аз нахустин таҳқиқотҳо то асарҳои пурмуҳтаво ва адабиётӣ — ҳар як корномаи Шумо ҳамчун муаррифи амиқи таъриху фарҳанги миллӣ хизмат мекунад. Шумо шахсияти нестурезе ҳастед, ки суханатон таъсир дорад, қаламатон нерӯ дорад ва андешаатон бедоргарии фикрӣ аст.

     Дар доираи фаъолияти илмӣ, бо рисолаи амиқи таърихӣ доир ба нақши Шириншоҳ Шоҳтемур ва таваҷҷуҳ ба муҳаққиқӣ, Шумо тавонистед бо истифода аз таҳлили бойгонӣ ва сарчашмаҳои аслӣ мактаби хоси таҳқиқотии худро ба вуҷуд оред. Ин саҳми беназир дар рушди илми таърих ва худшиносии миллӣ мебошад.

      Нашри китобҳо ва асарҳои пурарзиши Шумо — аз “Ҳикоёт” то “Помир, 1937” ва “Куҷое бошам, бо тоҷикон бошам” — имрӯз мавриди омӯзиши муҳаққиқону донишҷӯён дар дохил ва хориҷи кишвар қарор доранд. Чунин қалами пурбору ҷӯянда дар фазои фарҳангии Тоҷикистон басо камёб аст.

      Шумо аввалин шахсияти маъруф ва муассир дар ташкили рӯзноманигории мустақил дар кишвар ба ҳисоб меравед, ки ҳанӯз дар замони буҳронҳои сиёсӣ ва маҳдудиятҳои шадид, каломи озодро ҳифз намуда, ба миллат ва ҷомеа садои ҳақиқатро расонидед. Имрӯз расонаҳое, ки бо Шумо иртибот доранд, ҳамчун манбаи боэътимоди иттилоот шинохта шудаанд.

      Бо унвонҳои баланд, аз ҷумла “Аълочии матбуоти Ҷумҳурии Тоҷикистон”, ҷоизаи ба номи Абулқосим Лоҳутӣ ва узвияти Иттифоқҳои нависандагон ва журналистон, ҷомеа хизмати арзандаи Шуморо эътироф ва арҷгузорӣ мекунад. Шумо арзандаи беҳтарин унвону эҳтиром ва шукӯҳу шараф ҳастед.

     Ба ин муносибати муборак, ба Шумо умри дароз, саодати рӯзгор, бахти фарзандон, илҳоми эҷодӣ ва саломатии бардавом орзу дорем. Бигзор ҳар саҳфаи ҳаётатон бо муҳаббати мардум, шукргузории ҳамкорон ва эътирофи ҷомеа равшан гардад!

      Бо эҳтироми беандоза ва самимияти том,

      Раёсати Институти илмҳои гуманитарии ба номи академик Баҳодур Искандарови АМИТ